Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
Aktualności
- Honorowa nagroda Koryfeusz 20172 października 2017 - 16:19
1 października, w Międzynarodowy Dzień Muzyki, podczas uroczystej gali w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie ogłoszono laureatów nagrody polskiego środowiska muzycznego Koryfeusz Muzyki Polskiej 2017. Jerzy Maksymiuk otrzymał honorową nagrodę za całokształt twórczości. Na zdjęciach widać statuetkę Koryfeusza autorstwa profesora Adama […]
- Książka „Maksymiuk” z okazji doktoratu honoris causa w Białymstoku30 lipca 2017 - 13:31
Z okazji przyznania Jerzemu Maksymiukowi tytułu doktora honoris causa Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku przygotowało specjalną publikację. Składa się ona z trzech części autorstwa Anny Grzejewskiej, Ewy Piaseckiej i Pawła Piaseckiego. Dwie pierwsze były już publikowane, a teraz ukazują się w zmienionej i ukatualnionej postaci. Część „O nim” Anny Grzejewskiej jest oparta na książce tej autorki […]
- Koncert w Muzeum POLIN w Warszawie 21 kwietnia 2017 r.10 kwietnia 2017 - 11:31
Dwa dni po 74. rocznicy powstanie w getcie warszawskim, 21 kwietnia, zadyryguję orkiestrą Sinfonia Varsovia w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie. W programie koncertu znalazły się utwory Mieczysława Weinberga, Władysława Szpilmana, Richarda Addinsella oraz premierowe wykonanie mojej kompozycji. Program koncertu: Jerzy Maksymiuk: A Lonely Star over Be’er Sheva Mieczysław Weinberg: IV Symfonia op. […]

BIOGRAFIA
Jerzy Maksymiuk urodził się w Grodnie. Studia muzyczne zwieńczyły trzy dyplomy:
z pianistyki ( klasa Jerzego Lefelda), kompozycji (klasa Piotra Perkowskiego) i dyrygentury (klasa Bogusława Madeya).
W roku 1961 zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, ale pianistykę porzucił na rzecz dyrygentury.
W 1972 roku założył Polską Orkiestrę Kameralną, którą wkrótce wielu krytyków uznało za jedną z najlepszych orkiestr na świecie. POK koncertowała pod jego batutą na całym świecie w tak prestiżowych salach jak Carnegie Hall, London Proms, Wiener Ferein i oczywiście
w Polsce. Sukcesem był także kontrakt z wytwórnią płytową EMI.
W roku 1975 Maksymiuk został pierwszym dyrygentem WOSPR-u (dwukrotne tournée europejskie i w Stanach Zjednoczonych). Lata 1983-1991 to okres owocnego szefowania BBC Scottish Symphony Orchestra, wielu koncertów i tournée z tym zespołem(m.in. Koncerty Promenadowe w Londynie). Tytuł Conductor Laureate przyznany artyście jest wyrazem uznania dla jego osiągnięć w BBC SSO. W roku 1990 Jerzy Maksymiuk rozpoczął współpracę z English National Opera, gdzie poprowadził premierowe przedstawienia „Don Giovanni” i ” Zemsta nietoperza”.

DYSKOGRAFIA
Nagrania pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka
Nagrał ok.100 płyt, m.in. dla EMI (13 płyt), Hyperionu, Naxosa. Wiele uhonorowanych zostało prestiżowymi nagrodami. M.in. Wiener Floeten Uhr za interpretacje Mozarta z POK (1982), Gramophone Award za „Best Concerto of the Year” (1992) z nagraniem „The Confession of Isobel Gowdie” Jamesa Macmillana , w 1995 roku Hyperionu za koncerty fortepianowe Medtnera (solista Nikolai Demidenko).

KOMPOZYCJE
Maksymiuk to także kompozytor (muzyka symfoniczna, kompozycje kameralne, balet, pieśni, muzyka filmowa). Z tych dawnych kompozycji sam najbardziej ceni „Expront”(1980), z muzyki filmowej – tę napisaną do „Sanatorium pod klepsydrą” w reżyserii Wojciecha Hasa.
W ostatnich latach, w których dużo komponuje, powstały m.in. następujące utwory: ”A lonely Star over Be’er – Sheva” (2010) – utwór na kwintet, „Vivaldi w Bostonie” na orkiestrę smyczkową i kwartet smyczkowy(2010) , „Liście gdzieniegdzie spadające” na orkiestrę kameralną z fortepianem (2011), „Lament serca, Kielcom in memoriam” na orkiestrę, klarnet i sopran (2012) . Muzyka (85 minut) napisana do niemego filmu „Mania” z Polą Negri wykonywana była w 2012 roku na żywo wraz z prezentacją filmu w Londynie, Madrycie, Paryżu, Kijowie, Berlinie i w Warszawie.


ANEGDOTY
Hotel Wellington w Nowym Jorku, początki kariery. Maksymiuk jedzie windą, którą obsługuje Murzyn. Jak ma w zwyczaju, zagaduje do niego, oczywiście po angielsku. Murzyn na to nic. Tak więc Maksymiuk kontynuuje. Wreszcie zniecierpliwiony Murzyn, machając ręką, mówi: „I don’t speak french”.
***
Inne językowe qui pro quo zdarzyło się, gdy szef EMI pojawił się w Warszawie, żeby ewntualnie zaangażować Maksymiuka (co stało się faktem). Jako że ten dopiero uczył się angielskiego, ktoś podpowiedział po spotkaniu, że dobrze będzie zastosować zwrot „Nice to meet you”(miło było spotkać panów). Maksymiuk pożegnał Anglików: „ Nice to eat you” (miło było panów zjeść).
***
Po koncercie Maksymiuk odbiera w garderobie gratulacje. Jak zwykle już częściowo rozebrany, koszula mokra po energetycznym dyrygowaniu, ręcznik na ramionach jak zwykle, nagle wykrzykuje do dziennikarzy: „Chcecie sensacji? Proszę, w filharmonii buty giną, no nie ma moich butów…,” Po chwili, zastanawiając się: „ A może nie zabrałem ich z domu?” Buty wisiały pod koszulą na wieszaku. Nota bene dyrygował wtedy w butach pożyczonych od jednego z muzyków.